اثر جاذبی توپوگرافی یک مؤلفه عمده در تغییرات شتاب ثقل است که نقش عمده ای در مطالعه میدان ثقل زمین در ژئودزی و ژئوفیزیک دارد. حذف این اثر یک گام مهم در مدل سازی محلی میدان ثقل زمین و اکتشافات ژئوفیزیکی است. با حذف اثر توپوگرافی و نرم شدن سیگنال آنومالی جاذبه امکان تقریب با دقت بهتر این سیگنال فراهم می شود. این مطالعه به نقش اثرات توپوگرافی و ایزوستازی در نرم کردن سیگنال آنومالی جاذبی می پردازد. در این راستا مدل های مختلف آنومالی جاذبی نظیر هوای آزاد، بوگه، مدل های ایزوستازی پرات، ایری و وینینگ میننر-موریتز (VMM) مورد بررسی و مقایسه قرار می گیرد. از آنجا که توپوگرافی بخش عمده تغییرات طول موج های کوتاه میدان جاذبی را در بر می گیرد، انتظار می رود آنومالی های بوگه نسبت به آنومالی هوای آزاد نرم تر باشند. برای بررسی نقش اضافه شدن اثر جبران ایزوستازی، آنومالی های دو مدل ایده آل پرات و ایری به همراه مدل موهو تعیین شده از مدل وینینگ میننر-موریتز با بوگه مقایسه می شود. تحلیل عددی روی داده های گرانی زمینی منطقه کوهستانی کلرادو در کشور امریکا انجام گرفت. تحلیل طیفی دو بعدی کمترین مربعات برای بررسی نرمی سیگنال های هوای آزاد، بوگه و پرات، ایری و VMM به کار برده شد. نتایج نشان می دهد مدل های ایزوستازی نقشی در حذف فرکانس های بالای میدان نسبت به مدل بوگه ندارند. بر این اساس هموارسازی مدل های ایزوستازی شامل طول موج های بزرگ تر از 50 کیلومتر است. مدل ایزوستازی VMM نرم ترین سیگنال را نسبت به سایر بی هنجاری های دیگر ایجاد می کند.

تطابق قابلیتی است که چشم می تواند از طریق افزایش پاور عدسی، تصویر (Image) را علیرغم جا به جایی شی (Object) در فضا در روی شبکیه نگه دارد که حاصل آن واضح دیدن اشیایی است که در فاصله نقطه دید دور چشم تا نقطه دید نزدیک واقع شده اند. نقطه دید دور چشم یا Far Point نقطه ای است که چشم بدون تطابق آن را واضح می بیند و نقطه دید نزدیک (Near Point) نقطه ای است که چشم با حداکثر تطابق تمام اشیا نزدیک تر از نقطه دور تار دیده می شوند. عملکد سیستم تطابق از طریق تغییر در قطر قدامی – خلفی عدسی چشم حاصل می شود. سیستم تطابق سیستمی انعطاف پذیر است و در مقابل خستگی مقاوم می باشد. اما آنومالی های تطابق شیوع نسبتا بالایی دارند. مطالعات مختلف، اعداد مختلفی را به دست داده اند، اما به طور کل می توان شیوعی خدود 3-2% را برای آنومالی های تطابق پذیرفت. آنومالی های تطابق، شایع ترین آنومالی های دو چشمی هستند و در کلینیک های شهری بعد از عیوب انکساری و پیرچشمی، شایع ترین علت مراجعه بیمران به چشم پزشک می باشند.

اثر جاذبی توپوگرافی یکی از مؤلفه های مهم میدان گرانی است که سهم مهمی در مطالعات ژئوفیزیک و ژئودتیکی را ایفا می کند. برای تفاسیر ژئوفیزیکی لازم است اثر توپوگرافی به عنوان عامل مزاحم از داده های جاذبی اندازه گیری شده حذف شود. در حل مسائل مقدار مرزی ژئودتیکی توپوگرافی مانعی برای هارمونیک بودن فضا است. این مطالعه به نحوه محاسبه اثر توپوگرافی اجرام نزدیک تا فاصله 1. 5 درجه (برابر 167 کیلومتر) موسوم به زون هایفورد-بووی می پردازد. رابطه ریاضی برای این منظور مشتق ارتفاعی انتگرال نیوتن و داده های مورد استفاده مدل های رقومی ارتفاعی است. کارایی چهار روش مبتنی بر المان تسرویید با روش منشور مقایسه می شود. این روش ها شامل: انتگرال گیری عددی با قاعده نمایی مضاعف موسوم به روش فوکوشیما، انتگرال گیری عددی بروش مارتینک-ونیچک، بسط سری تیلور موسوم به هک-سویتز و روش نقطه مادی همگی دارای تقریب کروی هستند. برای آزمون صحت نتایج روشهای مختلف، از یک مدل تحلیلی (توپوگرافی مصنوعی حاصل از یک کلاهک کروی با ارتفاع 1000متر) با اثر توپوگرافی معلوم استفاده شده است. گسسته سازی این مدل تحلیلی با شبکه های با ابعاد مختلف و در نواحی بسیار نزدیک، نزدیک و دور انجام شد. نتایج عددی حاکی از موفقیت روش منشور برای مدل سازی اثر توپوگرافی برای اجرام نزدیک (ناحیه تا شعاع 18 کیلومتر) نسبت به روش های بر مبنای تسرویید است. در این ناحیه، انتگرال گیری با مدل ارتفاعی با گام بهتر از 30 متر برای تأمین دقت 10 میکروگال لازم است. در نواحی 18 کیلومتر تا 167 کیلومتر نتایج عددی همه روش های تعیین اثر توپوگرافی یکسان است.

هدف: ارزیابی کیفی پارامترهای توپوگرافی قرنیه و بررسی نماهای توپوگرافیک cone و پاکیمتری در تعدادی از بیماران مبتلا به کراتوکونوس. روش: یافته های 130 چشم از 73 بیمار با سیستم توپوگرافی ارب اسکن ارزیابی شد. محل برآمدگی سطح قدامی و خلفی، انحنا و مقدار آستیگماتیسم مورد آنالیز قرار گرفت که این بررسی با تمرکز بیشتر بر روی مرکز قرنیه، نازکترین قسمت قرنیه و اپکس بود. یافته ها: سن متوسط بیماران 9.3 27.3± سال بود. 57 بیمار (67.6%) کراتوکونوس دو طرفه و 16 نفر (12.3%) کراتوکونوس یکطرفه داشتند. اغلب cone ها (64.6%) در کوآدران تامپورال تحتانی و 32.3% cone ها در مرکز قرنیه و 4 مورد در بالای محور افقی قرنیه قرار داشت. ماکزیمم برآمدگی اپکس 68.9 دیوپتر بود. میانگین برآمدگی apex (0.55 195%±) میلیمتر بود. میانگین فاصله بین apex و مرکز قرنیه (0.327 0.697±) میلیمتر بود. متوسط نازکترین قسمت قرنیه 398 میکرون با دامنه (551-143) میکرون بود. نتیجه گیری: orbscan اطلاعات صحیح و دقیق در مورد شکل و ضخامت قرنیه در کراتوکونوس ارائه می دهد که می تواند در تشخیص اولیه بیماری کمک کننده باشد. این سیستم توپوگرافی در تشخیص بیمارانی که در خطر اکتازی قرنیه پس از عمل لیزیک هستند، کمک کننده است.

مقدمه: گزارشات مختلف، شیوع کمبود دندانی، دندان اضافی و دندان دوتایی (فیوژن و ژمیناسیون) در دندان های قدامی شیری را کمتر از یک درصد نشان می دهد. به جهت شیوع کم این آنومالی ها، به بروز آنها کمتر اهمیت داده می شود. در حدود 50 درصد از این موارد، اثر سوء مشخصی روی دندان های جانشین دایمی و اکلوژن در حال تکامل به وجود می آید. هدف از این مطالعه ارایه گزارش از توزیع کمبود دندانی، دندان اضافی، فیوژن و ژمیناسیون در 113 مورد و همراهی هر کدام از این آنومالی ها، بر روی جوانه دندان های دایمی جانشین بود.مواد و روش  ها: در این مطالعه توصیفی، 113 مورد از انواع چهارگانه آنومالی ها شامل کمبود دندانی، دندان اضافی و دندان های دوتایی در دندان های شیری مورد بررسی قرار گرفت. این موارد از بیمارانی انتخاب شده بودند که طی 20 سال به مطب شخصی مراجعه کرده بودند. از کلیه بیماران رادیوگرافی مناسب تهیه شد و کلیه مواردی که عدم وجود دندان، بر اثر کشیدن یا تروما بودند از مطالعه خارج شدند. سپس درصدهای مربوطه استخراج و نتایج اعلام گردید. یافته ها: 113 مورد از این آنومالی ها (شامل 39 مورد فیوژن، 14 مورد ژمیناسیون، 39 مورد کمبود دندانی و 21 مورد دندان اضافی) به تفکیک جنسیت، قوس دندانی بالا و پایین، نوع دندان، یک طرفه یا دو طرفه بودن و تاثیر هر کدام بر روی جوانه دندان های دایمی جانشین گزارش شد. بالاترین شیوع فیوژن بین دندان های سانترال و لترال و در فک پایین دیده شد، در حالی که ژمیناسیون در فک بالا بیشتر از فک پایین دیده شد. کلیه دندان های اضافی در فک بالا مشاهده شد، در حالی که توزیع کمبود دندانی در بین فک بالا و پایین از تعادل بهتری برخوردار بود. تقریبا در 50 درصد موارد وجود فیوژن با کمبود یک دندان همراه بود، در حالی که در ژمیناسیون تعداد جوانه های دندان های جانشین کاملا طبیعی بود. حدود نیمی از موارد با دندان اضافی با وجود دندان اضافی در دندان های دایمی همراه بود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه بر گرفتن رادیوگرافی برای ارزیابی تعداد دندان های دایمی قدامی در صورت وجود آنومالی های دندان های شیری تاکید می کند تا از این طریق طرح درمان مناسب را در صورت وجود این آنومالی ها پیش بینی کنیم.

اثرات جرم های توپوگرافی در تعیین ارتفاع ژئویید در سه جمله تعریف شده است. این سه جمله عبارت اند از اثر مستقیم توپوگرافی روی گرانی،اثر غیر مستقیم اولیه توپوگرافی روی پتانسیل گرانی و اثر غیر مستقیم ثانویه توپوگرافی روی گرانی. مارتینس ( (2000معادلات متفاوتی را برای محاسبه این اثرات معرفی کرده اند.در اینجا روش های متفاوت مربوط به این دو مولف برای منطقه کوهستانی (کوه های راکی) با هم مقایسه می شوند و اختلاف این دو رهیافت و به صورت عددی محاسبه می شود.لازم به ذکر است که از اثر ثانویه غیر مستقیم به علت آن در این تحقیقات چشم پوشی شده است.